Bedrijfscombinaties: definitie en toelichting

De term "bedrijfscombinatie" beschrijft het proces waarbij grotere economische eenheden worden gevormd uit juridisch en economisch onafhankelijke ondernemingen om economische voordelen te behalen.

Definitie en uitleg

Een bedrijfscombinatie verwijst naar een verdergaande samenwerking van verschillende ondernemingen. Deze samenvoeging kan plaatsvinden zonder afstand te doen van zelfstandigheid (samenwerking) of met gehele of gedeeltelijke opheffing van de zelfstandigheid van de ondernemer (concentratie). Concentratie daarentegen verwijst naar een (gedeeltelijk) opgeven van ondernemersvrijheid en het overnemen van de controle over ondernemersbeslissingen door een andere onderneming. Concentratie is minstens even wijdverbreid als samenwerking, zij het in verschillende vormen en met verschillende kenmerken. In de economie is het dan ook het grootste deelgebied van de fusietheorie en is het thematisch veel ruimer. Praktische voorbeelden van samenwerking zijn grote overheidsprojecten of soortgelijke ondernemingen die niet door één enkele onderneming kunnen worden beheerd.

Doelstellingen en problemen

Elke bedrijfscombinatie heeft vooraf bepaalde doelstellingen die moeten worden bereikt. Natuurlijk weegt de ene doelstelling vaak zwaarder dan de andere en vereisen de individuele eisen van de omgeving een nauwkeurige analyse vooraf van de potentiële sterke en zwakke punten van de gevolgen van een fusie. De meest voorkomende problemen die zich bij een samenwerking en ook bij een fusie kunnen voordoen, zijn het gevolg van de aard van de markt. De term "kartel" beschrijft ruwweg de gevolgen van het samengaan van verscheidene ondernemingen om een sterke en dominante macht te vormen. Daarom worden samenwerkingsverbanden en fusies in bijna alle gevallen aan een onderzoek door het kartelbureau onderworpen.

Definitie van de term: controle vs. fusie

In het kader van een fusie doet zich onvermijdelijk een situatie voor waarin een onderneming haar onafhankelijkheid geheel of gedeeltelijk moet opgeven. Terwijl bij de eerste sprake is van zeggenschap en een zeggenschapsovereenkomst moet worden gesloten, beschrijft de tweede de klassieke fusie waarbij twee of meer ondernemingen met elkaar fuseren. Door deze fusie ontstaat een volledig nieuwe onderneming of de overgenomen ondernemingen komen volledig in handen van de "sterkere" onderneming. De term "sterker" betekent niet noodzakelijkerwijs "beter", maar weerspiegelt factoren zoals merkbekendheid, infrastructuur en economische sterke punten. In het kader van de controle zijn er ook verschillende constellaties. In principe is het thans mogelijk dat ondernemingen kiezen en contractueel bepalen hoe zij met elkaar omgaan. Veel voorkomende scenario's zijn overeenkomsten inzake winstoverdracht of overdracht van bevoegdheden.